euskalkultura.eus

Tres Arroyos, Argentina. “Saria jaso ahal izateko aski da herritarra izatearekin, ez dago euskal jatorrizkoa izan beharrik edota euskal etxeko kidea, ezta gutxiagorik ere. Are gehiago, komunitateari zabaldutako ekintza da eta Euskal Etxea bere inguruan txertatzen eta gehiago gizarteratzen laguntzen duela pentsatzen dugu”, adierazi diote Hiru Erreka Euskal Etxeko arduradunek EuskalKultura.com-i.

Bost lagunek jaso dute saria 2012ko edizioan: Olimpia Correa eta Juan Carlos Troccoli senar-emazteek, Ely Elena Pereyra Rodriguezen alargunak, Alberto Losadak eta Daniel Brajovich-ek.

Olimpia Correa Tucumanen jaioa da eta Cordoba hirian ikasi zuen medikuntza. Hor ezagutu zuen senar eta bizitza osorako kidea izango zuen Juan Carlos Troccoli. 1955ean aldatu zen bikotea Tres Arroyosera eta geroztik medikuntzan jardun zuten, arlo publikoan zein pribatuan. Correa andrea herriko lehenengo emakume sendagilea izan zen eta irakasle ere ibili zen herriko eskoletan. Beste lankide batzuekin batera Emakume Unibertsitarioen Elkartea eta Medikuntza Gune Pedagogikoa sortu zituen. Correa eta Tróccoli gaixoen etxetara joaten ziren eta ez zuten sekula jai egunik izan 1994an jubilatu arte. Bikoteak hiru seme, Gustavo, Jorge y Guillermo, zortzi biloba eta bi birbiloba izan zituen.

Laurogeita hamar urteko Ely Elena Pereyra Rodriguezen alarguna "oso langile ona eta fededun handia" izan da beti. Zazpi seme-alaba --Nelida Beatriz (oso umetan hil zena), Marta, Ana Maria, Mario, Ruben, Alicia eta Carlos-- edukitzeaz gain, hainbat umeren inudea izan zen. Geroztik familia 21 biloba eta 20 birbilobarekin emendatu zaio. Gaur egun udalaren zaharren egoitzan bizi da, eta bertako jendearekin konpartitzen du, besteak beste, bere onberatasuna, fideltasuna eta eskuzabaltasuna.

['Ondare Tresarroyostarra' sari emanaldian parte hartu zuten lagunak (argazkia EE)]

Alberto Losada nekazari etxe batean jaio zen 1922an eta bost urterekin baserriko lanetan aritzen zen, abereekin eta laborantzan. Soldadutzatik bueltatu zenean herriko Istilart lantegian egin zuen lan baina nakazari bizitza faltan botatzen zuenez, nekazaritzarekin lotura zuten lanei ekin zien, besteak beste lanabes eta tresnak konponduz. Denborarekin hirian kokatu zen eta etxeetako mantentze-lanetan jardun zuen.

Daniel Brajovich-ek 91 urte beteko ditu ekainean eta "oso umore ona izateaz gain, literatur lehiaketetan eta antzerki klaseetan hartzen du parte". Zortzi urte zituelarik, aitarekin lan egiten zuen, eultzilariaren itzain. Hamabost urterekin Istilart lantegian sartu zen eta Eskola Teknikoan trokelak doitzeko hiru urteko ikastaro bat egin zuen. 1969an eta tristura handiz uko egin behar izan zion bere lanpostuari izen handiko lantegiak bere ateak itxi behar izan zituenean. Hirurogei urte daramatza bere emazte Ines Gonzalezekin eta bere bizipen eta pasadizoak mota askotako testuetan kontatu ohi ditu.

Sari banaketa bukatzean mokadua eskaini zitzaien euskal etxera bildutakoei. Elkarretaratzearen edergarri, Hiru Errekako neska dantzariek, helduek zein txikiek, euren talentuaren erakustaldia oparitu zieten bertara publiko bildutako laurogei bat lagunei.